Wekenfeest
Het wekenfeest is 7 weken na Pesach. Het wordt gehouden op de 50 e dag geteld vanaf de eerste dag van het Eerstelingen feest. Op het Wekenfeest brachten de Israëlieten een graanoffer uit de nieuwe tarweoogst. Twee gedesemde broden werden door de Priester bewogen voor het aangezicht van God, als beweegoffer.
Het Wekenfeest is verbonden met het ontvangen van de twee stenen tafelen op de berg Sinaï. 7 weken na de bevrijding uit Egypte is het volk Israël beland aan de voet van de berg Sinaï.
Ex 31:18 “En toen de HEERE geëindigd had met hem (=Mozes) te spreken op de berg Sinaï, gaf Hij Mozes de twee tafelen van de getuigenis, tafelen van steen, beschreven met de vinger van God.”
Lucas 11:20 “Maar als Ik (=Jezus) door de vinger van God de demonen uitdrijf, dan is het Koninkrijk van God bij u gekomen.”
Math. 12:28 “Maar als Ik (=Jezus) door de Geest van God de demonen uitdrijf, dan is het Koninkrijk van God bij u gekomen.”
God spreekt Zichzelf nooit tegen! De twee teksten uit het NT gaan over dezelfde situatie, nl Jezus en Beëlzebul. Hieruit mogen we concluderen dat de vinger van God de Heilige Geest is. Dus de twee stenen tafelen zijn geschreven door de Heilige Geest.
Het Wekenfeest werd later het Pinksterfeest. De uitstorting van de Heilige Geest.
Na de doop is de bekroning de doop in de Heilige Geest, waarna de tafels van de wet in je hart worden geschreven. De Heilige Geest onderwijst ons hiermee om de “woestijn” door te komen. Want we zijn dan wel bevrijd, maar de woestijn ligt voor ons en onze reis is nog niet ten einde. Zeker is er een eindbestemming in zicht, maar die ligt voor ons.
In Exodus 17: 8-16 wordt geschreven hoe Israël de Amalekieten verslaat.
Daarbij zegt de HEERE tegen Mozes in vers 14: “Schrijf dit ter gedachtenis in een boek en prent het Jozua in, dat Ik de herinnering aan Amalek van onder de hemel geheel zal uitwissen.”
In de hele geschiedenis is terug te zien dat de Amalekieten de Joden willen vernietigen. Dat begon dus al bijna meteen toen Israël net het land Egypte uit was.
– Haman wilde alle Joden uitroeien, gelukkig kon Esther gratie bij de koning krijgen. Haman was een Amalekiet.
– Herodes laat alle jongetjes van 0-2 jaar doden in de hoop de Messias te doden.
– De uitroeiing van de Joden in de tweede wereldoorlog.
– En nu de aanval van Hamas bij de Gazastrook in Israël.
De strijd is nog niet gestreden, maar God zal uiteindelijk alle herinneringen aan Amalek van onder de hemel uitwissen.
Ook wij kunnen nog aangevallen worden door de geest van Amalek. Maar niemand kan ons roven uit Zijn hand!
(JHWH Nissi de HEERE is mijn Banier)
Zijn we de sinaï voorbij?
Hebben de feesten ons nog wat te zeggen?
De Israëlieten waren nog niet bevrijd toen ze het bloed zagen. De volgorde van
de Feesten is daarom ook zo belangrijk. Houd je deze niet goed aan dan ga je uit
de pas lopen.
Zo werd éérst het lam geslacht, mag men zien op het bloed van dát lam en dan
komt het feest van de ongezuurde broden. Kijk dus op naar de Heere Jezus, Hij
is voor ons gestorven. We mogen zien op Zijn bloed dat vloeide, hierdoor zijn we
bevrijd van satan en mogen we het feest van de ongezuurde broden vieren.
Zoals al eerder geschreven en gezegd is er de:
– De schaduw
– De werkelijkheid
Maar er is ook de:
– Interpretatie: dit is de uitleg van de schaduwen en de werkelijkheid.
Zo zijn er (helaas) veel verschillende interpretaties van mensen, die schaduw en
werkelijkheid anders uitleggen. Zo ontstaan er denominaties van kerken.
Is de wet nog nodig?
Is Christus het einde van de wet?
Wat doet de Heilige Geest?
Vorige week hoorden we dat het Wekenfeest later het Pinksterfeest is. De
uitstorting van de Heilige Geest.
Na de doop is de bekroning de doop in de Heilige Geest, waarna de tafels van de
wet in je hart worden geschreven. Dit zijn de leefregels van de Bruidegom aan
Zijn toekomstige bruid. (Ketouba) De Heilige Geest gaat ons dan onderwijzen,
omdat Hij in ons is en in ons hart woont.
Ons hart is een tempel van de Heilige Geest. Er was glorie bij de Sinaï en er is
glorie bij de uitstorting van de Heilige Geest.
Deut. 33:2
“Mozes zei: De HEERE is van Sinaï gekomen, als de zon kwam Hij uit Seïr op. Hij
verscheen blinkend vanaf het gebergte Paran, Hij kwam met tienduizenden
heiligen, aan Zijn rechterhand was een vurige wet voor hen.”
In deze tekst wordt de schaduw van Pinksteren duidelijk over de werkelijkheid in
het NT namelijk de uitstorting van de Heilige Geest. Het commentaar van de
Robijnen bij deze tekst uit het OT is dat er 70 verschillende talen te horen waren
toen God op de berg Sinaï sprak, waarbij vuur zichtbaar was.
Glorie aan God!
Vervolg Wekenfeest (sjavoeot)
Het wekenfeest heeft eigenlijk alles te maken met een huwelijksverbond. Een
nieuw verbond tussen God en Zijn volk.
Jeremia 31: 31-32
“Zie er komen dagen, spreekt de HEERE, dat Ik met het huis van Israël en met
het huis van Juda een nieuw verbond zal sluiten, niet zoals het verbond dat Ik
met hun vaderen gesloten heb op de dag dat Ik hun hand vastgreep om hen uit
het land Egypte te leiden – Mijn verbond, dat zij verbroken hebben, hoewel Ik
hen getrouwd had, spreekt de HEERE.”
Het volk is 400 jaar in Egypte geweest, dan zegt God: ”Nu is het genoeg” en
gaat alles samen komen. Mozes werd geroepen, er waren de plagen, de uittocht,
de tekenen, maar God zelf hebben we nog niet gezien. En dat gebeurt bij de berg
Sinaï.
De heiligheid van God wordt dan ook zichtbaar in Exodus 19.
“De berg Sinaï was geheel in rook gehuld, omdat de HEERE er in vuur
neerdaalde. De rook ervan steeg omhoog als de rook van een oven, en heel de
berg beefde hevig.”
Het beeld van de rokende oven kunnen we terugzien in Genesis 15, waar God
een verbond sluit met Abraham en God door een visioen tegen Abraham sprak.
God heeft het hier al over zijn volk Israël dat bevrijd gaat worden.
: 13 “Toen zei God tegen Abram: Weet wel dat uw nakomelingen vreemdelingen
zullen zijn in een land dat niet van hen is, zij zullen hen dienen en men zal hen
vierhonderd jaar onderdrukken. Maar ook zal Ik over het volk dat zij zullen
dienen rechtspreken en daarna zullen zij met veel bezittingen wegtrekken.”
Abraham had een driejarige jonge koe, een driejarige geit, een driejarige ram,
een tortelduif en een jonge duif van God moeten halen en deze in stukken
tegenover elkaar gelegd. En toen de zon onderging en het donker werd, was er
een rokende oven en een brandende fakkel, die tussen de stukken doorging.
God laat zich aan Abraham én het volk dus zien met vuur en rook. Hoe mooi is
dit de schaduw naar de vervulling bij het Pinksterfeest. De uitstorting van de
Heilige Geest, waardoor God in ons zichtbaar wordt.
Daar kwamen tongen als van vuur op de hoofden van de discipelen en er was het
geluid als van een geweldige windvlaag.
God sluit bij de berg Sinaï een verbond met Zijn volk. Hij zal altijd bij hen zijn,
onder één voorwaarde: dat ze Hem gehoorzamen. Hierbij kregen ze de twee
stenen tafelen met Zijn 10-geboden daarop.
Het doel was/is om het volk Gods eigendom te maken.
Zo ook bij het Pinksterfeest. God sluit een nieuw verbond, dit gaat van Hem uit
en Hij wil jou en mij tot Zijn eigendom maken. Hierbij worden de wetten
geschreven op je hart. Dit vraagt een andere relatie. Dit gaat veel dieper, dan
“simpel” je te houden aan de 10 wetten die op de stenen tafelen stonden
geschreven. Ook al heb je de schaduw als Jood, je hebt ook de vervulling nodig.
Wij als niet joden hebben niet de schaduw, maar wel de kennis over de schaduw
nodig om de vervulling duidelijk te krijgen.
Zo kunnen we zien dat het OT en het NT helemaal met elkaar vervlochten zijn. Je
kan ze niet los van elkaar zien, ze kunnen niet zonder elkaar.
Egypte speelt een belangrijke rol door de hele Bijbel heen. Abraham, Jacob en
Mozes zijn in Egypte geweest. Maar ook Jozef en Maria met de Heere Jezus.
We zijn uit Egypte bevrijd, maar is Egypte ook uit ons? We blijven onze
zwakheden hebben.
De wet van Jezus gaat veel verder dan de wet van Mozes. Het gaat om de
liefdeswet, geschreven in onze harten. Deze gebeurt in je omgang met de Heilige
Geest. Hoe meer je dag na dag verandert, hoe meer je op Jezus gaat lijken.
In het OT is er het offer van dieren nodig met een volkomen lam zonder
gebreken.
In het NT is er het offer van God zelf nodig, namelijk Jezus als volkomen Lam
voor ons geslacht. Dat bloed reinigt van alle zonden, waardoor we bewaard
blijven. Dat is voor onze eeuwige bestemming.